Pan-Amerikaanse reis

Inleiding
Met deze eerste post stellen we onze nieuwe correspondent aan de westkust voor.
Ja, het is weer een Nederlander die heeft besloten om de wereld buiten de dijken rondom Nederland te verkennen. Een tijdje geleden presenteerden we Daan Staffhorst, woonachtig aan de oostkust, een eerste reportage over zijn Alaska avontuur.

Gebeten door de motormicrobe in Azië werd onze nieuwe verslaggever Koen Theeuwes onrustig, stopte zijn carrière en verhuisde naar de Verenigde Staten.
Hij woont momenteel in Californië en heeft plannen om naar het zuiden te gaan langs de Pan American Highway.
We laten het aan hem over om zichzelf en zijn motivatie voor zijn reis voor te stellen.
Redactie.

Over Koen Theeuwes
Laat ik beginnen met een korte introductie over mezelf, voordat we naar de belangrijke onderwerpen gaan.
Mijn naam is Koen, een typisch Nederlandse naam, (ik denk dat mijn ouders nooit bedoeld hadden dat ik naar het buitenland ging) maar toch, omdat het 'dapper' betekent, is het een naam die ik met trots draag. Ik ben geboren en getogen in Nederland. Ik heb Business en Finance gestudeerd, waar ik nog steeds van hou, maar ongeveer 10 jaar geleden ontdekte ik mijn grootste interesse: mensen en hun verschillende culturen.

Slechts één ding stelt je in staat om mensen en hun culturen ten volle te ervaren; reizend. Dit is dus wat ik besloot te doen. Nu denk je misschien bij jezelf: 'Ik zit op een verdomde motorblog, wat kan het mij schelen dat deze man die van mensen houdt, ik wil de geur van benzine en brullende motoren'. Goed idee, bewaar het, we komen er zo aan.

Hoe is deze droom geboren?
Tijdens mijn studie in Rotterdam heb ik een uitwisseling gedaan in Istanbul en stage gelopen in Nigeria.
Dat voedde mijn 'wanderlust' (vreselijke term, daar ben ik het mee eens) nog meer. Dus voordat ik in de adviessector begon te werken, reisde ik 6 maanden door Zuidoost-Azië en leefde het leven. Hier begon mijn liefde voor twee wielen. Nadat ik alle motoren in Thailand, Maleisië, de Filippijnen, Myanmar en Indonesië had gehuurd, kwam ik aan in Vietnam.

Mijn Aziatische fietsen
Voor $ 250 kocht ik een Chinese rip-off-versie van een Honda Win. Maar liefst 110 cc pure kracht en schoonheid (..). Wie heeft een rijbewijs, verzekering of les nodig? Niet ik!

Ik reed het van Ho Chi Minh langs de Mekong Delta en helemaal terug naar Hanoi. Na deze 4000 km / 2500 mijl was ik verslaafd.
De motor zou mijn vervoermiddel worden om de wereld te verkennen.

Terug in Nederland
Achteraf gezien was Vietnam rijden zonder enige voorbereiding natuurlijk nogal onverantwoord (sorry mam, we praten hier later over). Dus toen ik thuiskwam, kwam ik tot bezinning en besloot ik echt een vergunning te halen. Natuurlijk heb ik ook een fiets. Mijn tweede liefde was een custom Kawasaki CSR 305. Hij was niet snel, maar hij zag er fantastisch uit en klonk nog beter.

Tijdens het rijden in Vietnam beloofde ik mezelf dat ik een grote reis op een motor zou maken, voordat ik 30 werd. Toen ik hoorde over de Pan-American Highway, wist ik meteen dat dit de volgende zou worden.

Het juiste moment vinden
Maar zoals bij de meeste dromen, stond het normale leven een beetje in de weg. Mijn carrière verliep goed en ik heb echt genoten van wat ik deed (na Consulting werkte ik voor Kraft Heinz, wie houdt er niet van om Ketchup te verkopen?). De kriebel voor een avontuurlijke reis bleef echter sijpelen.
Maar wanneer is het juiste moment? Eén ding heb ik geleerd: er is nooit een goede tijd. Je moet er gewoon voor gaan. Ik heb gelukkig wel een slot kunnen vinden die minder 'slecht' was dan andere. De eigenlijke planning begon in februari (2021), ik vertelde mijn werkgever in april dat ik een jaar vrij nodig had en besloot in september te vertrekken.

Ik ging het eindelijk doen! Misschien niet klaar voordat je 30 wordt, maar er zeker aan beginnen!

Voorbereidende werkzaamheden
In het dagelijks leven ben ik erg georganiseerd, maar op reis ga ik het liefst zoveel mogelijk zonder plan.
Er waren een paar dingen die mijn aandacht vroegen:
1. COVID – moest wachten op vaccinaties, vandaar mijn verlofdatum in september. Anders was ik in juli in Alaska begonnen
2. Route – Ik wilde er zeker van zijn dat het echt mogelijk was om de hele weg te fietsen. Blijkt dat het dat niet is. Maar er zijn oplossingen
3. Motor – kon ik legaal motorrijden in alle landen op mijn route? Met een Amerikaans voertuig, ja. Elk Latijns/Zuid-Amerikaans voertuig zou waarschijnlijk op een gegeven moment vragen oproepen bij grensbeambten. Hiermee was dus ook mijn startland afgesloten
4. Uitgangspunt – Ik heb een goede vriend in Vancouver (staat Washington, net ten noorden van Portland) die ook fietst. Dacht dat het nuttig zou zijn om ergens te beginnen waar ik een 'gids' had
5. Andere 'trivialiteiten' – verzekeringen, vaccinaties, bagage, visa, andere documenten, enz. Ik zal hier niet ingaan op de saaie details, maar hieronder vind je mijn contactgegevens als je vragen hebt.

In mijn volgende blog zal ik schrijven over mijn aankomst in de VS en alle hoepels die ik moest doorstaan ​​om daadwerkelijk te gaan rijden. Sneak preview: het was een succes, zie mijn monster hieronder. Blijf kijken!

Contact
Op veler verzoek.. :-) ..ben ik Instagram gaan gebruiken.
Voel je vrij om te volgen @koentheeuwes
Voor meer specifieke vragen kunt u contact opnemen via e-mail: koen.theeuwes@gmail.com. (Blij om te antwoorden of te helpen!)