Er was eens…
…er waren twee Rotterdammers die fervente dirtracers waren.
Helaas, als je goed off-road rijden wilt ervaren, zijn er niet veel plaatsen in Nederland waar je gewoon op de fiets kunt springen en vrij grind of echte zandduinen kunt raken. Het grootste deel van dit land onder de zeespiegel is veilig omheind en als je besluit om niet op het prikkeldraad te letten en je een weg baant door kleine landweggetjes, is de kans groot dat je een boze lokale ambtenaar op je weg tegenkomt.
Tijd voor wat plezier
Dus, om een beetje onvervalst plezier te hebben, gingen de jongens naar het zuiden en merkten dat ze op de brandstoftank reden Scram Afrika terug in 2017. Nadat ze dit evenement van hun bucketlist hadden afgestreept, besloten ze dat het tijd was om een miniversie hiervan te maken, dichter bij huis en te delen met anderen die misschien nooit de kans krijgen om de Middellandse Zee over te steken om door de woestijn te rijden.
Stel je voor dat je een offroad-evenement creëert met veel deelnemers op luid stinkende fietsen, gekleed in de gekste outfits die je je kunt voorstellen op motorfietsen die meestal absoluut ongeschikt zijn voor het terrein waar ze zich een weg door banen. Dit alles in het land dat we aan het begin van dit verhaal beschreven en met een massa opgewonden bezoekers die arriveerden op aangepaste motorfietsen in vintage of retrostijl om de modderige gekken (en vrouwen!) aan te moedigen.
Stadsmensen
Tel daarbij het idee op om dit aan de rand van de op een na grootste stad van het land te organiseren, en je zult lange ontmoetingen hebben met stadsambtenaren en lokale overheden, die constant hun hoofd schudden in ongeloof over je gedurfde plannen.
Niet zo in Rotterdam! Met de onschatbare hulp van een lokale politieagent die de weg kent in het stadhuis en een grote motorfan is, Gideon Schipaanboord en zijn maatje Joey Delwel wist in september 2018 een vergunning uit te persen om de eerste Rotterdam Dirt Ride te organiseren.
Dit op zichzelf was al een grote prestatie, ze merkten dat ze zich achter hun oren krabden terwijl ze naar de papieren keken die hen toestonden om een unieke datum op de internationale motorkalender te maken. Een geweldig idee op papier bedenken is één ding, het ook daadwerkelijk realiseren is iets anders.
Gideon is een doorgewinterde marketeer die werkt voor grote motormerken en aanverwante bedrijven en Joey heeft een professionele achtergrond in logistiek. Beiden hebben een groot netwerk binnen de motorwereld en veel van hun contacten zijn goede vrienden. Met de hulp van dit netwerk zijn ze erin geslaagd om de startlijn te vertragen en een evenement op te bouwen dat veel plezier biedt voor iedereen die van wat vuil komt genieten.
De Fun Factor-schaal
De 'fun factor' is waar ze dit allemaal voor doen. Zeker niet voor het geld, want het meeste wordt mogelijk gemaakt met behulp van sponsoren en kaartverkoop tegen een vriendelijke prijs. Toestemming krijgen om een evenement als dit te organiseren was misschien een grote en onverwachte overwinning, maar de lijst met beveiligingsmaatregelen gaat maar door. Nederlanders zijn niet alleen heel goed in het afbakenen van het territorium, maar zijn echte kampioenen in het creëren van regels en voorschriften om de zaken onder controle te houden in dit dichtbevolkte stuk grond, eigendom van de Goden van de Zee, totdat onze voorouders besloten dijken te bouwen en het water wegpompen.
Jaar na jaar groeide het evenement organisch van een lokale club van ongeveer 25 vrienden die modder gooiden op een stuk land naast de snelweg, tot een vaste datum op de kalender. De groei was elk jaar exponentieel en zelfs in een van de historisch moeilijkste jaren slaagden ze erin om door te gaan met 70 deelnemers en 250 mensen om hen aan te moedigen.
Gelukkig begon het in de loop van dit jaar weer terug te gaan naar het 'normale' zoals we dat allemaal kenden en verwelkomde Rotterdam 110 renners uit heel Europa en 750 bezoekers (het maximaal toegestane) tijdens de tweedaagse editie. Volgens Gideon hadden ze gemakkelijk een publiek van 3.500 tot 5.000 kunnen krijgen als ze niet gewurgd waren door post-covid-regelgeving.
Ga groot
Het evenement verplaatste zich van zijn eerste stuk land naar een iets groter stuk aarde net buiten de Rotterdamse stadsring; veel dichter bij het hart van de stad. Omdat ze de luxe hadden van meer ruimte, besloten de organisatoren om meer opwinding te creëren door een ovale onverharde weg en een minifietsparcours voor kinderen toe te voegen aan de reeds bestaande motorcross-lay-out.
Schipaanboord zegt: “De basis van het evenement is plezier maken met je familie van motorliefhebbers. We willen ook dat dit een laagdrempelig toernooi wordt voor zowel rijders als mensen langs de baan. Een ware ontmoeting van oude en nieuwe vrienden waar je je kinderen veilig naar toe kunt brengen.
Ondanks het feit dat we een wedstrijd hebben en prijzen uitdelen aan winnaars, is het de deelname die er echt toe doet. We proberen de zaken (veiligheidsvoorschriften terzijde) niet te serieus te nemen. Dit zie je terug in alle foto's die je van dit kleurrijke evenement zult zien. Overal glimlachen!
Als het weer het toelaat, nodigen we mensen actief uit om op de baan te kamperen en verhalen te delen terwijl ze rond het kampvuur zitten. Ik weet dat het romantisch klinkt, maar het werkt echt.”
Regendans
Deze vierde editie was laat in het rijseizoen. De verhuizing van september naar begin oktober was een uitnodiging voor Pluvius om mee te doen en een tandje bij te steken op de moeilijkheidsgraad voor zowel ruiters als toeschouwers. Het gezegde luidt 'het regent nooit, maar het giet'. En het gieten deed het. Een gestage stroom emmers werd over de hoofden van alle aanwezigen geleegd. Zowel op zaterdag als op zondag.
Het was echter onmogelijk om het innerlijke vuur te doven voor iedereen die aanwezig was op dit modderfestival en we delen de foto's om het te bewijzen. Na een paar mooie, droge, zonnige en stoffige edities leek het ploegen (of misschien is zeilen in dit geval een betere omschrijving) door de diepe greppels van kleverige modder alleen maar toe te voegen aan de opwinding. Omdat het onmogelijk was om droog te blijven voor de toeschouwers, was het tot hun oren bedekt zijn met modder het resultaat van elke ridder die door de modderige bosjes slenterde.
Maar man wat hebben ze genoten!
Achteruitkijkspiegel
Terugkijkend glimlacht Gideon tevreden. Hij voegt eraan toe: “De opgewekte geest van iedereen die aanwezig was, was gewoon ongelooflijk. Als organisator neem je een groot risico om zoiets op te zetten. Na die zonnige jaren hebben we het in 2020 afgezwakt, maar zijn we er toch in geslaagd om door te gaan en er een bescheiden succes van te maken. Doorgaan met bouwen was dat jaar ons hoofddoel.
Als de paarden eindelijk weer in de wei worden losgelaten, springen ze vrolijk rond. In ons geval was het meer een regendans en gingen we bezorgd naar de lucht kijkend het weekend in. Maar toen ook de mensen bleven binnenstromen, waren we opgelucht en genoten we net zo van de twee dagen als iedereen leek te doen.”
Vervolg: “We zien de toekomst met vertrouwen tegemoet. Ook dit jaar zijn we erin geslaagd om tegen de stroom in te groeien. Letterlijk haha! We willen de komende jaren groeien, maar houden het binnen bepaalde grenzen. Onze missie is om de wereld te laten weten hoeveel plezier je kunt hebben met een gelijkgestemde groep mensen en de liefde en passie voor de motorsport op elk niveau te tonen.
Het draait allemaal om dat en om emotie. Punt uit."
Het punt missen
Ernstiger: “Het is verrassend om zo weinig steun van de motorindustrie te ervaren. Er zijn een paar merken die hun tenen in het water hebben gestoken, maar niemand is er nooit echt in gesprongen. Het is alsof er geen volledig begrip is voor de retro- en customscene en wat die liefhebbers drijft.
Het verbaast me nog meer als je kijkt naar de nummerfabrikanten die retro-gestileerde machines produceren om aan dit publiek te voldoen. Ze op de weg krijgen is waar ze echt goed in zijn, meegaan met de stroom van deze groeiende groep broers die plezier met ze willen hebben zoals mensen deden in de jaren zestig en zeventig lijkt moeilijker te vatten voor de merken.
Ze missen in heel Europa mooie kansen op de kalender. Of het nu gaat om het rijden op het strand, in de modder of fietsen met volle kracht door de modder, er zijn grote groepen mensen die genieten van alle aspecten van rijden op twee wielen met een twist.” concludeert de freelance marketeer.
Amen daarop! Is alles? BikeBrewers team kan zeggen om dit allemaal samen te vatten.
En tot volgend jaar allemaal!
Rotterdamse onverharde rit
Rotterdam Dirt Ride Instagram
Fotografie:
Sjoerd Schenk
Joep.Foto
Remko van Diggelen