Ongebruikelijke verdachte
De Yamaha XS400 is geen fiets die bijzonder populair of bekend is bij motorrijders. Hij werd tussen 1978 en 1987 gebouwd en verkocht, en werd in feite voorafgegaan door de XS360. Ernstig overschaduwd door zijn meer succesvolle broers en zussen in die tijd, de XT500 en XS650, slaagde Yamaha erin om een ​​behoorlijk aantal van de XS400 in Europa te verkopen. De Yamaha XS400 viel destijds op door zijn vermogen om 9000 toeren per minuut te halen. Dit was destijds ongehoord voor een parallelle tweeling. Enkele andere geweldige kenmerken van de XS400 waren dat hij zowel een elektrische als een kickstart had, evenals een transmissie met zes versnellingen. Het was in staat om meer dan 6 km / u (160 mph) te halen. Japanse motorfietsen met een kleine cilinderinhoud waren in feite erg gewild vanwege hun betrouwbaarheid, beschikbaarheid van onderdelen en gebruiksgemak. De keerzijde daarvan was dat ze vaak niet aantrekkelijk waren, op enkele uitzonderingen na natuurlijk.

Caféracer ontmoet snotaap
Zie, een niet zo saaie Yamaha XS1981 uit 400 rijst op uit de as in Polen! Gebouwd door Marfil Moto, dat eigendom is van Maciek, zien we een XS400 die er allesbehalve saai uitziet. Deze café-racer ontmoet brat-mash-up ziet er intrigerend uit, valt meer op door zijn waargenomen eenvoud. Interessant is dat het verhaal achter deze build in meer dan één opzicht op de build lijkt. Maciek bouwde deze fiets voor zijn vrouw, omdat ze vond dat het tijd werd om haar eigen custom motor te kopen. In plaats van maanden te besteden aan onderzoek en het zoeken naar de 'perfecte' basismotorfiets, besloot Maciek te werken aan de motor die hij in zijn schuur had staan: de XS400.

Het gaat niet om de grootte van de tools
Geïnspireerd door enkele van de briljante machines die hij op de Bike Shed London heeft gezien, was Maciek zich er volledig van bewust dat hij niet alle gereedschappen en uitrusting had die hij nodig had om deze XS400 te bouwen. Hij had echter geloof, en hij wist dat hij alleen maar hoefde te beginnen. Ten eerste werd de Yamaha gedemonteerd en ontdaan van alle onnodige componenten. De motor en koolhydraten ondergingen een grondige mechanische revisie en werden onderworpen aan glasparelstralen om een ​​ruw aluminiumeffect te verkrijgen. Het frame werd ingekort en gepoedercoat in zwart satijn De voorvorken kregen een servicebeurt en bleven ongewijzigd. De omvangrijke originele cockpit werd verwijderd en werd vervangen door een kleine MMB-snelheidsmeter om een ​​minimalistische uitstraling van een caféracer te krijgen. Het stuur is eenmalig. We zijn het meest geïntrigeerd door de roestvrijstalen grepen. We zien die niet zo vaak, maar we graven ze zeker! Een enkele Halcyon 830 bar-end spiegel maakt de voorkant af.

Knijp en stop
Het complete elektrische systeem, samen met de batterijhouder, is aangepast en geminimaliseerd. De zitting is opnieuw gemaakt en bekleed met zwart leer. De tank kreeg een antiroestbehandeling en werd in een glanzende grijze kleur gespoten, waarbij het originele Yamaha-embleem intact bleef. De uitlaat kreeg een thermische wikkelbehandeling voor die old-school racer-look. In combinatie met de chromen geluiddempers in shotgun-stijl klinkt deze XS400 ongetwijfeld als een bommenwerper.

vervulling
De originele zwarte velgen zijn voorzien van klassieke shinkobanden. De belangrijkste focus van deze build was om trouw te blijven aan de eenvoud van vorm. Soms zeggen we zelfs minder-is-meer. Maciek heeft fantastisch werk geleverd bij het voltooien van deze build, die in feite een in een schuur gebouwde fiets is. We hebben al eerder gezegd en we zullen het nog een keer zeggen: houd de Poolse custom builders in de gaten, want ze zijn echte meesters in het bouwen van ongelooflijke motorfietsen. Niet alleen de grote namen, maar ook de kleine jongens zoals Maciek.

Fotocredits: Pawel Magiera

Details van de bouwer:
Marfil Moto
Instagram
Facebook

Deel dit verhaal, Kies uw Platform!

Over de auteur: Adnane Bensalah

Adnane Bensalah is een motorliefhebber van de bovenste plank. Sinds hij zijn been over een afgeschreven Gilera Citta zwaaide die hij op 13-jarige leeftijd met zijn broer redde, is zijn liefde voor tweewielige voertuigen met verbrandingsmotor alleen maar gegroeid. Vanaf die dag is rijden en sleutelen aan motorfietsen het enige waar hij aan kan denken. Na een studie lucht- en ruimtevaarttechniek te hebben gevolgd, kwam Adnane terecht bij een grote olie- en gasmaatschappij. Hierdoor kon hij de hele wereld over reizen en mensen uit alle lagen van de bevolking ontmoeten. Adnane houdt ervan om met mensen om te gaan en vindt het nog leuker om zijn ervaringen te delen. Adnane noemt zichzelf een "motorrijder" in plaats van "motorrijder", omdat hij vindt dat het chique klinkt. Hij heeft meer dan een dozijn motorfietsen in verschillende categorieën gehad, maar zijn ware passie ligt bij retromotoren, caféracers en scramblers. De filosofie van Adnane is dat elke motorfiets als perfect kan worden beschouwd, het hangt allemaal af van de grootte van je glimlach als je erop rijdt. Adnane heeft zelf aan veel fietsen gewerkt, is een echte autodidact en heeft zichzelf opgeleid tot monteur. "Iedereen kan een motor demonteren, maar hem weer werkend in elkaar zetten, dat is wat het verschil maakt." Misschien schrijft hij daarom graag over fietsconstructies en de mensen erachter. Adnane heeft een Moto Guzzi V7 Special als dagelijkse rit, een Royal Enfield Classic 500 die is afgesteld om te racen.

Laat een reactie achter