Hij is elektrisch
Oké, laten we beginnen met het beantwoorden van enkele brandende vragen. Ja, hij is elektrisch. Ja, je mist geluid en trillingen. Ja, je mist het schakelen en het gevoel direct verbonden te zijn door de koppeling. En ja, je moet eraan wennen. Maar nee: het is niet het einde van de wereld!
Elektrische motorfietsen bestaan al een tijdje en er zijn nog steeds die-hard motorliefhebbers die met enige volharding volhouden dat ze nooit op zoiets gezien willen worden. Of dat 'de pret stopt zodra je er geen benzine meer in kunt doen'. Of zoiets. En dan komen de opmerkingen van de andere kant, het wordt een gevecht en het gesprek, als het er ooit een was met zoveel starre houdingen, verzandt in een soort bingokaart met clichématige opmerkingen en klaar, tot de volgende keer. Dit is de volgende keer, dus ik ga er meteen mee aan de slag.
Vooral bij een back-to-back vergelijking valt het nog meer op; je mist enkele van de sensaties die je normaal zou krijgen op een benzinemotor. Maar dat maakt het niet slecht; het is gewoon anders. En ik ben zelf ook zeker een groot voorstander van verbrandingsmotoren. De bonus van geluid, gevoel en beleving kun je niet negeren. Doe jezelf echter een plezier, misschien wil je een open geest houden.
De Experia-ervaring
De Experia is het nieuwste model van Energica en na een supersport, naked en retro naked, is Energica nu gegaan voor een echte Adventure bike-stijl. Best ambitieus, want je denkt meteen 'koffers, laadvermogen, aerodynamica en kilometerstand'. Niet de dingen waar je aan denkt bij een elektrische motorfiets, dus mijn nieuwsgierigheid was gewekt. Heel eenvoudig, als ze hier een antwoord op hebben, zou je het een doorbraak kunnen noemen. Als dit lukt, is elk ander genre een makkie en heb je bijna alle, zo niet alle, bezwaren weggevaagd.
Energica bezuinigt niet op materialen of leveranciers; de Experia is geen uitzondering. En ze gaan nog verder, want voor een Adventure-fiets heb je nog meer nodig dan het minimum. Andere vering, bagagerekken en koffers om er maar een paar te noemen, maar ook een totaal nieuwe carrosserie, zonder de karakteristieke Energica-look te verliezen. Nieuw aan de Experia zijn de oplaadpoorten aan de zijkant, met 2 verschillende stekkermogelijkheden. Er zijn verschillende energie-instellingen, met een mogelijkheid voor een aangepaste kaart. Dit zorgt voor een gepersonaliseerde vermogensafgifte en regeneratie. De elektromotor zelf is verbeterd voor zuinigheid en prestaties. Kijk maar eens naar deze specificaties:
VERMOGEN: Continu: 60 kW/80 pk bij 7000 tpm – Piek: 75 kW/102 pk bij 7500 tpm
KOPPEL: 115 Nm / 85 ft lb. – 900 Nm / 664 ft lb. aan het wiel
TOPSNELHEID: beperkt tot 180 km/u (112 mph)
VERSNELLING: 0-100 km/u (0-60 mph): 3.5 sec
BEREIK:
- Stad: 420 km (261 mijl)
- Gecombineerd: 256 km (160 mijl)
- Buiten de stad: 208 km (130 mijl)
- WMTC: 222 km (138 mijl)
Nimble
Het grootste voordeel dat Energica nu heeft omarmd, is massa. Tot nu toe waren elektromotoren inderdaad nog aan de zware kant. Dat is vrij onvermijdelijk, de accu's en motor zijn gewoon zwaar. Maar… een doorsnee Adventure is dat vaak ook. En daarmee veegt Energica een van de grootste bezwaren weg; de Experia is niet veel zwaarder dan een gemiddelde concurrent met een geclaimd gewicht van 260kg.
Op het gebied van rijkwaliteit hebben we nog nooit iets te klagen gehad over dit merk, en nu ook de details zijn aangepakt, kunnen we ons voorbereiden op een opwindende rit. En ben niet meteen teleurgesteld. Het beste deel: de onmiddellijke vermogensafgifte. Heilige koe dit ding gaat. Naarmate de snelheid toeneemt, neemt ook mijn vertrouwen toe. Er is iets aan het geluid dat de elektromotor maakt dat het verslavend maakt. De Experia voelt ook lichtvoetig aan, bijna wendbaar; een zeldzame combinatie op een Adventure bike van dit formaat. Degenen die dapper zijn, kunnen off-road gaan. We bleven deze keer op het asfalt, maar zagen geen probleem in de Experia die overal heen ging waar een BMW GS zou gaan.
Energica beheerst de kunst van massacentralisatie. Hun ingenieurs zijn er prachtig in geslaagd om het zwaartepunt op de juiste, uitgebalanceerde plaats te krijgen, zodat je eigenlijk gewoon kunt richten en schieten. Net als een gewone motorfiets. Het frame is van topklasse, de vering is geweldig en de bediening is intuïtief. Het is ongelooflijk voorspelbaar, overweldigend krachtig en super comfortabel. Misschien behalve de voorruit, die is verstelbaar, maar niet super effectief.
Heb je sap?
En dat laadvermogen? Kijk naar de specificaties en je weet het. Natuurlijk moet je af en toe even opladen, maar dat hoef je nu alleen nog maar te combineren met een kopje koffie in plaats van een driegangenlunch. En je was op vakantie, toch? Wie heeft er dan haast? Met de verschillende aansluitmogelijkheden laadt u op waar u maar wilt, of dat nu bij een Tesla snellaadstation is of bij een half vervallen, spinnenwebstopcontact in een boerenschuur. Oké, dat laatste duurt langer en je moet zorgen dat je geen vuur maakt, maar het kan wel. Letterlijk overal. En eenmaal vol kun je er echt een heel eind mee, voordat je weer moet kijken. Ik zou het wel in de praktijk willen proberen voor een realistische indruk. Maar het belooft al veel en het is sowieso beter dan wat we tot nu toe gewend waren. De enige vraag die ik heb is hoe het zal werken met een passagier en bagage toegevoegd aan de mix, maar ook dat is een leuk idee om uit te zoeken.
CAPACITEIT: Max. 22.5 kWh / Nominaal 19.6 kWh – lithium-polymeer
LEVENSDUUR: 1200 cycli bij 80% capaciteit (100% DOD)
OPLADEN:
- Snel opladen DCFC Level 3 Modus 4: 400 km/u 6,7 km/min (248 mijl/u 4 mijl/min)
- Langzaam opladen Niveau 2 Modus 2 of 3: 63,5 km/u (39,5 mijl/u)
Dus. Conclusie? Ik denk dat het deining is. Zoals ik in het begin al zei, het is onweerlegbaar anders, maar dat maakt het op geen enkele manier, totaal en volkomen, het einde van de wereld. Als elektrische motorfietsen echt deze kant op gaan, heb ik er zin in. Een voor een zullen de verschillen en bezwaren verdwijnen en je blijft zitten met een superdikke, echt gave motorfiets. En als je het er niet mee eens bent, mag je mijn ongelijk bewijzen.
Foto credits: Vincent Burger
